Çdo ditë – Poezi nga Enver Pasho

Pse koha kalon shpejt?

Pse mendimet vrapojnë?

Mos kam harruar ndonjë porosi.

Kam një lëmsh në këto mendime.

.

Të gjithëve na ndodh ndonjëherë.

Tjetër shikojmë dhe tjetër mendojmë .

Duhet të qëndrojmë në qetësi.

Atje ku duhet të takohen mendimet.

.

Më kujtohet ajo shprehja,

mikun që të duhet e gjen në errësirë.

Kur nuk ke punë me të,

nuk e sheh dhe në dritë të diellit.

.

Në çdo çast një zhurmë më shqetëson.

Kaloj me të shpejtë në anën tjetër.

Më duket se e mbarova dhe një punë.

Marim shume porosi, kujdes kur kaloj.

.

Kalon me  zhurmë një ambulancë.

Kushedi sa dhëmbje ka në të.

Shtohen me shumë, kur rruga nuk hapet .

Vargu i makinave nuk mund të ndalet…

.

Në ato udhëkryqe përzihen shokët.

Nuk ke kohë të mendosh për ta.

Nje mesazh e dërgon sa shkon në shtëpi

Një këshill e jep dhe këshill merr.

.

Një rreze dielli gjen një rrugë këtu.

I shëtit me rradhë sendet nëpër dhomë.

Të ndihmon të orientohesh .

Një fije shprese sjell kudo.

.

Kërkon të flasësh me fëmijët .

Sikur ndjen një ripërtëritje.

Nuk ngopesh me dashuri.

Kur flet kështu, sikur I shikon në pasqyrë.

.

 I mësuam këto komunikime në distancë.

Edhe në zë i kuptojmë  si janë.

Në këtë dimër çdo fjalë sjell ngrohtësi.

Dimë ta kalojmë me lehtësi .

.